-
Розділ
Пролог
Чому люди такі дивні? Не всі звісно, але більшість точно. Мене це дратує. Знаєте, мені подобається чорний шоколад, він зовсім не приторний і не солодкий, я не люблю занадто солодку їжу, взагалі мій улюблений колір білий, бо він мені не здається солодким, але білий шоколад я…-
4.0 K • Ongoing
-
-
Розділ
Дорога у Ґоґвортс
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ Коли поїзд прибув на станцію Ґоґвортсу, спустилися сутінки, і вечірня прохолода прийняла у свої обійми учнів. Діти, які звикли за кілька годин до задухи вагонів, куталися у свої мантії. Учні розійшлися, залишивши першокурсників збентежено товпитися на…-
78.4 K • Ongoing
-
-
Розділ
Знайомство
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ «Герміона, — затамувавши подих, подумала Енджі. — Найрозумніша на першому курсі, талановита маглонароджена! Господи, якою ж чудовою чарівницею ти станеш! — занурившись у уявні дифірамби міс Грейнджер, дівчинка не помітила, що до непристойності пильно…-
78.4 K • Ongoing
-
-
Розділ
Потяг у Ґоґвортс
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ Енджі Браун – це… я? — поїзд заїхав у тунель, і на кілька хвилин дівчинка побачила власні величезні очі на дитячому обличчі, що з переляком дивляться на неї з відображення темного скла. — Якщо довіряти своєму розуму, то мені зовсім не вісімнадцять років, —…-
78.4 K • Ongoing
-
-
Розділ
“Зорепад “
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ Ясна зоряна ніч накрила Лондон, сніг пластівцями падав на промерзлу землю. Біля відчиненого вікна, загорнувшись у ковдру, сиділа молода дівчина і ловила руками сніжинки, але вони танули, ледве досягаючи теплих долонь. Остання сторінка книги «Гаррі…-
78.4 K • Ongoing
-
-
Розділ
Глава 1 “Regeneratio”
Біль. Нестерпний головний біль. Знову ця клята мігрень! Хоча б тиша… Так м’якенько… Пахне пряними травами… коли це в окопі з’явилися такі м’які ліжка? — Що?! — я різко відкрила очі й відразу пошкодувала про це… Моргнула. — Де я? — у горло наче піску насипали. Крім мігрені, все…-
3.6 K • Ongoing
-
-
Розділ
Розмальовані крейдами стіни
Коли всі торти були зʼїдені, трава на доріжках протоптана, а касети вже у вісімнадцятий раз прослухані, вісім голів лежали на сухій колоді. Очі були заплющені, а вії іноді тремтіли від занадто сильної любові сонця до них. Лише Фелікс міг усміхатись, поки Мінхо весь час намагався…-
31.9 K • Ongoing
-
-
Розділ
Несподіванка
Вони рушили далі. Тінь від дерев затуляла пекуче сонце, що відчувалась свіжість повітря і спокій, та не довгий Дійшовши до місця де було більше дерев, герої почули шелест листків який гучно віддавався - То просто вітер - відмахнувся маг та далі йшов вперед - ..Співчуваю твоїй…-
26.4 K • Ongoing
-
-
Розділ
10. Патруль з доповіддю
Наставав ранок а Тигролапка вже оббігала трохи не весь ліс з вранішнім патрулем. Новачка повільно доїдала зяблика сподіваючись пізніше провалитись в прохолодне мохове гніздечко. Над табором Вогняного Клану, птахи вже співали нітрохи не лякаючись хижих котів що жили унизу.…-
6.1 K • Ongoing
-
- Попередній 1 … 40 41 42 … 45 Далі